Жел тұрмаса шөптің басы қимылдамайды.

Жаңбыр бір жауса, терек екі жапырақ жаяды.

Жаңбырмен жер көгереді, батамен ер көгереді.

Қар жаумай, қыстың күні болмайды.

Боранды күні бойыңды бекемде.

Жел сөз – желге кетеді.

Тамшы тама-тама тас жарады.

Жердің сәні – көктем, елдің сәні – ынтымақ.

Күн шықпай жер қызбайды.

Ай жарығы – жол серігі.

Көктемгі бір күн – жылға азық.

Қыстың аязын көрмеген көктемнің бағасын білмейді.

Көктем көркі – гүл, адам көркі – жүз.

Бұлтты күннің арты ашылады.

Найзағай жарқылдаса – жаңбырдың белгісі.